rodzaje konstrukcje dachowe

Układ dachu wpływa coś więcej niż na wygląd mieszkaniu, ale również w znacznym stopniu na możliwość wykorzystywania poddasza. Dużo stanowiska zapewniają np. zwykłe, dwuspadowe dachy o dużej rozpiętości oraz znacznym kącie nachylenia połaci (powyżej 40°) oraz dachy wraz z wysoką ścianką kolankową. Swoboda w zagospodarowaniu poddasza zależy również od rodzaju struktury dachu, gdyż jej elementy mogą ją znacznie ograniczać.

Przy budynkach godne polecenia są przede wszelkim dachy o nieskomplikowanych kształtach (głównie dwuspadowe) i – jakie możliwości się z tym wiąże – nieskomplikowanej konstrukcji. Takie struktury dachowe są tańsze i łatwiej poprawnie ułożyć na tych propozycji pokrycie, lepiej dlatego nie urozmaicać katalogów licznymi lukarnami, dymnikami i wieżyczkami.

Wykonanie skomplikowanego wielopołaciowego dachu wymaga bardzo ogromnych kwalifikacji oraz niemałej staranności zarówno od czasu cieśli, jak i dekarzy. Łatwiej wtedy na temat błędy, a liczne kosze pomiędzy połaciami sprzyjają zaleganiu śniegu i utrudniają odprowadzanie wody deszczowej. drewzim.pl/co-to-jest-pellet/

Więźba dachowa – krokwiowa i krokwiowo-jętkowa

W tych najprostszych więźbach (rys. 3 i 4) pary krokwi zbiegających się w kalenicy tworzą strukturę wiązarów – podobnych w całym dachu. Jeśli strop poddasza jest drewniany, dolnymi pasami wiązarów potrafią być belki stropowe, a gdy strop jest żelbetowy bądź ceramiczny, funkcję pasów dolnych może też przejąć jego budowa nośna. Wówczas na ogół krokwi nie opiera się bezpośrednio na murze, lecz na zakotwionym w nim krawędziaku.

Uwaga! Drewniane elementy więźby muszą stanowić oddzielone od muru warstwą izolacji przeciwwilgociowej. Najczęściej wykonuje się ją z papy.

Jętka, poziomy element pomiędzy krokwiami, towarzyszy ich usztywnieniu oraz zmniejsza uginanie się krokwi pod obładowaniem.

Wiązary wiąże się usztywniającymi więźbę wiatrownicami, ponadto usztywnia hałasuje deskowanie lub ołacenie.

Największą zaletą tejże konstrukcji jest do niej prostota. Jednak obok typowym wykonaniu oficjalne wady to nieogromna dopuszczalna rozpiętość a mianowicie do 6-7 metrów, oraz wymagany ogromny spadek dachu a mianowicie 40°-60°. Jednak podpierając jętkę dwoma słupami na krańcach a także wzmacniając połączenie krokwi w kalenicy (z nakładkami i deską kalenicową – rys. 5) oraz robiąc zakotwienie dolnego ukończenia krokwi można powiększyć rozpiętość konstrukcji do odwiedzenia 12 m, natomiast spadek dachu obniżyć do 20°.

Tuż przy niewielkich rozpiętościach, wówczas gdy nie ma słupów, przestrzeń poddasza możemy dowolnie dzielić. Jętki są często używane jako element konstrukcyjny sufitu albo pozostawia się je widoczne, by dodawały charakteru pomieszczeniom pod skosami.

Więźba dachowa – płatwiowa

Płatwie to belki równoległe do kalenicy, na których opierają się krokwie. Dolne płatwie spoczywają na stropie lub ściance kolankowej, pozostałe zaś są podparte słupami. Obciążenia są przekazywane za pośrednictwem płatwi na ściany nośne i strop.

Najczęściej elementem wiązarów są też szczypce – umieszczone powyżej płatwi pary belek lub desek obejmujących obustronnie krokwie i słupy. Natomiast miecze pozwalają zwiększyć odstępie pomiędzy słupami. Słupy i kleszcze rozmieszcza się tylko co 3-4 pary krokwi (wiązarów), reszta wiązarów składa się z samych krokwi.

Więźba płatwiowa występuje przy wielu odmianach oraz jest bardzo uniwersalna. Rozpiętość dachu ma możliwość sięgać 12 metrów, a jego rzut może być nawet bardzo skomplikowany.

Zestawiając odpowiednio liczbę płatwi i słupów możemy zaś zaprojektować kalenica o niemal dowolnym, nawet minimalnym spadku.

Utrudnieniem w zagospodarowaniu poddasza o tak zaawansowanej więźbie są filary, jednak są rozstawione co 3-4 metry, czasem udaje się zaś ukryć gryzie w ściankach działowych.

Więźba dachowa – z wiązarów kratowych

Wiązary kratowe (kratownice) to nowoczesne konstrukcje złożone ze cieńszych elementów niż standardowe więźby ciesielskie. Wiązar taki składa się z pasa górnego i dolnego, między którymi znajdują się cienkie pionowe słupki i ukośne krzyżulce. Dzielą one obszar wiązara na względnie niewielkie trójkąty.

Wiązar kratowy ma niezwykle dużą sztywność jak i również wytrzymałość, jest przy tym lekki, a do jego wykonania potrzeba niewiele drzewa. Takie wiązary mogą mieć oczywiście także wady – ich wykonanie jest bardzo pracochłonne i wymaga sporej dokładności.

Dlatego najkorzystniej, jeśli są przygotowywane nie na budowie, lecz w wyspecjalizowanej wytwórni. Korzystne (i najtańsze) jest wówczas wykonanie wielu podobnych wiązarów. Cienkie składniki są bardziej wrażliwe na działanie płomienia i korozję biologiczną (grzyby i owady), dlatego szczególnie istotna jest odpowiednia właściwość drewna. Szczęśliwie wytwórnie na ogół pilnują o jakość surowca.

W domach 1 rodzinnych stosuje się wiązary kratowe o rozpiętości do 12 m, choć można wykonać znacznie większe. Katalogów zaletą jest jest to, że nie żądają podpór pośrednich (wewnętrznych ścian nośnych oraz podciągów). Choć wiązary kratowe można skonstruować do każdego dachu, spadki dachów na temat konstrukcji z wiązarów kratowych są zwykle niewielkie (do 20°), gdyż przestrzeń poddasza podzielona takimi wiązarami w zasadzie nie sprawdza się do wykorzystywania.

Wyjątkiem są w tym miejscu dachy o konstrukcji jak na rys. 9. Wiązary zastosowano tu w struktury dachu krokwiowego a mianowicie wiązar kratowy na temat wysokości 30-40 cm zastępuje tu krokiew z litego drzewa. Rozpiętość dachu być może sięgać nawet 12 m, a tolerowany kąt jego nachylenia to 21-44°. Powstałe w ten strategia poddasze można nadzwyczaj dobrze wykorzystać w charakterze mieszkalne.

Więźba dachowa – wieszarowa

Owo szczególny rodzaj struktury, przydatny głównie wtedy, gdy odległości pomiędzy ścianami nośnymi istnieją bardzo duże (ok. 10 m), gdy np. wszystkie obciążania muszą być wyciągnięte na ściany zewnętrzne (brak wewnętrznych tapet nośnych).

Krokwie transmitują obciążenia np. na płatwie, an owe zaś – dzięki wieszaki zamiast dzięki słupy. Więźby na temat konstrukcji wyłącznie wieszarowej nie są atrakcyjne i rzadko spotyka się je o rozpiętości ponad 12 m. Jednak wieszaki bywają wykorzystywane w zastępstwie słupów, w więźbach o różnej konstrukcji.